سقایی که آسمانی شد
- یکشنبه, مهر ۳۰, ۱۳۹۶, ۶:۱۴
- دستنوشته شهدا, زندگینامه, زندگینامه, شهدای دانش آموز, شهدای شاخص, مطالب
- 965 بازدید
- ثبت نظر
شهیده سیده طاهره هاشمی انجپلی «شهید شاخص جامعه زنان کشور در سال ۱۳۹۲» در اول خردادماه ۱۳۴۶، در روستای شهربانومحله شهرستان آمل به دنیا آمد، فضای تربیتی و دینی خانواده هاشمی از او در نوجوانی، یک شیرزن مسلمان ساخت، این شهیده مجاهد در جریان حماسه ششم بهمن مردم انقلابی و ولایتمدار شهر هزار سنگر آمل در سال ۱۳۶۰، در حال امدادرسانی به مردم رزمنده، توسط معاندان جنگل، به شهادت رسید و بال در بال ملائک پر گشود، در آستانه سالروز شهادت این سیده شهید، مطالبی درباره فعالیتهای فرهنگی مذهبی این شیرزن ۱۴ ساله تقدیم به مخاطبان میشود.
یکی از همکلاسیهای شهید نقل میکند: سال ۵۸، سالی است که هنوز فرهنگ رژیم ستمشاهی در مدرسه حاکمیت دارد و فرهنگ انقلابی، تازه دارد وارد فضای مدرسه میشود، یکی از چیزهای جالبی که توجهام را جلب کرد، این بود که نمازخانه نداشتیم، هر روز، موکتی را وسط حیاط پهن میکردند و عده انگشت شماری نماز میخواندند، مسئولیت این کار هم با مربی پرورشیمان (خانم دفتری) بود، طاهره از جمله نمازگزاران ثابتی بود که این فرهنگ را تحقق بخشید، افتخار من هم این بود که در کنارش نماز میخواندم.
سقایی که آسمانی شد
سیده خاور هاشمی (خواهر شهید) نقل میکند: در سن کودکی، همراه با دیگر اعضای خانواده در جلسات قرآن منزل خود شرکت میکرد و قرآن را زیر نظر پدر آموخت، در انجمن اسلامی محل به دیگران قرآن میآموخت، سقا دانشآموز سال اول راهنمایی، یکی از مشتریهای پر و پاقرص کتابخانه طاهره بود، مدتی بعد هم پای ثابت کلاسهای قرآن او شد و در روز ششم بهمن به همراه طاهره به شهادت رسید.
وقتی که طاهره شهید شد، معلمانش به منزل ما آمدند و گفتند: « همیشه طاهره، قرآن صبحگاهی مدرسه را میخواند و از روزی که شهید شد، ما دیگر کسی را نداشتیم که قرآن بخواند.»
در نگارش مقالات و انشاهایش، همواره سعی میکرد تا در جای مناسب از آیات کوتاه قرآن استفاده کند و گاه، آیات مهم را با خط خوش، خوشنویسی میکرد.
سیده فاطمه هاشمی (خواهر شهید) نقل میکند: آن وقتها، خانمهای محل برای اینکه حوصلهشان سر نرود از خانه بیرون میآمدند و جلوی در مینشستند، ساعتها وقتشان را به بطالت میگذراندند، یک روز طاهره رفت، پیش خادم حسینیه محل «مشهدی خدیجه» و به او گفت حسینیه را هفتهای یک بار به ما بدهید که ما این خانمها را جمع کنیم و قرآن قرائت کنیم.»
مشهدی خدیجه هم با پیشنهاد طاهره موافقت کرده بود، او حتی در مدرسه، کلاس قرآن تشکیل داده بود و خودش تدریس میکرد، روزهایی را که کلاس قرآن یا فعالیتهای فرهنگی مذهبی داشت، روزه میگرفت.